In overleg met een makelaar uit het noorden van Nederland, hoorde ik het volgende opmerkelijke verhaal.
Als makelaar laat ik mijn klanten kennismaken met de voordelen van het hebben van een aankoopmakelaar. De klanten krijgen van mij het eerste consult gratis en dat is meestal goed genoeg om mijn dienstverlening als aankoopmakelaar aan te tonen.
Zo ook met deze klant. Een stel van buiten de regio had interesse getoond in een woning uit mijn werkgebied en kwam binnenlopen in mijn kantoor in de winkelstraat. Het pand stond al een tijdje in de verkoop bij een collega makelaar.
Ik legde mijn werkwijze uit aan deze mensen. Het stel was al 2 keer in de woning geweest voor een bezichtiging en waren eigenlijk klaar om een bod te doen. De hulp van een lokaal bekende makelaar konden ze goed gebruiken zeiden ze.
Het was de bedoeling dat ik namens hen een bod op de woning zou doen en de hele onderhandeling verder aan mij over te laten. Mijn stelling was dat ik geen bod deed, hoe verliefd de klant ook was, als ik niet eerst zelf was wezen kijken. Na overleg maakten we een afspraak om die middag nog de derde bezichtiging te gaan doen.
Bij binnenkomst in de woning, vroeg ik als eerste om even het luik achter de voordeur te openen en mij een blik onder de vloer te laten werpen. Dit was nieuw voor het geïnteresseerde echtpaar en ook nieuw voor de verkopende makelaar die vanzelfsprekend aanwezig was voor de bezichtiging. Het luik ging open en een champignon kwekerij verspreide een muffe geur en het water stond tot vlak onder de vloerbalken.
Nadere inspectie onthulde ernstige verrotting van de vloerbalken. Vol ongeloof staarde het echtpaar elkaar aan. Ik vroeg me af waarom de verkopende makelaar mij zo boos aankeek… De deal voor hem leek zo dichtbij en was plotseling heel ver weg.
Het echtpaar vertrok spoorslags. Nabellen van het echtpaar leerde mij dat men het vertrouwen in een woning in het noorden had verloren. Ze bleven wonen in hun huidige huis… Jammer klant verloren!”
Moraal van dit verhaal.: Ook als je superservice verleent door een klant te behoeden voor een verkeerde beslissing, kun je als makelaar nog wel eens het deksel op de neus krijgen. De woning staat overigens nog steeds te koop.
Laatste berichten van Jan Willem de Graaf (toon alles)
- Kwaliteitsverbetering in de makelaardij - 26 februari 2014
- Bierviltje - 26 juli 2013
- Het belang van meer dan één homepage - 4 november 2011
Dag Jan-Willem,
Ben net terug van een paar heerlijke weken in het Noorden. Ik bracht die door in een overigens zeer klantgericht hotelletje! ;o)
Mocht ik besluiten me daar permanent te gaan vestigen dan weet ik waar ik een eerlijke, betrouwbare en klantgerichte makelaar vinden kan! Klantgerichtheid, net als eerlijkheid duurt het langst!
Marloes
Voor de aankoopmakelaar is dit het risico van het vak. Hij hoort namelijk de belangen van de koper te dienen, maar al te vaak merk ik dat de aankopend en verkopend makelaar samen een dealtje proberen te maken. Wat een schande is mijn inziens.
En de verkopend makelaar is gewoon een oplichter omdat ie de verrotte balken niet gemeld heeft. Ik vind dat zo iemand een lichte taakstraf zou moeten krijgen.
Denk dat deze makelaar wellicht een klant heeft verloren, maar een ambassadeur heeft gewonnen.
Dit is waar je als aankopende makelaar je verdienstelijk kunt maken.
En vind je dat je ook betaald moet worden als je klant niet aankoopt, dan kun je overwegen gerichte aankoop op uurtarief te doen! Krijg je ook betaald als de koop niet doorgaat, maar wel minder als de koop wel doorgaa dan wanneer je op bv provisie basis werkt.
Is een keuze die je kunt maken en die je ook je klant kunt laten maken.
Dank je wel Ellen. Dit is een goed idee. Keuzevrijheid voor een klant.
Volgens mij is de aankoopmakelaar geen klant verloren, maar is deze mensen juist een grote dienst bewezen. Misschien doordat hier niet voor wordt betaald, of dat men niet verder wil zoeken, dat het voelt als ‘verlies’, maar dat is de negatieve benadering. De positieve kant is dat aankoopmakelaardij zich ook voor deze mensen heeft bewezen, zij zullen zeker weer beroep doen op de aankoopmakelaar. Overigens, als je werkt op basis van no cure no pay bij aankoop dan loop je minder kans om het gevoel van ‘het deksel’ op te lopen. Dan wordt je lead pas klant bij definitieve aankoop. Voelt vrijblijvender, maar ook positiever voor klant en aankoopmakelaar in mijn optiek.
Klopt de makelaar zelf vindt ook dat deze mensen een dienst bewezen is. Blijft jammer dat deze dienst door de klant niet middels een betaling gewaardeerd is.