Dit gastblog is geschreven door Edwin van Tilburg – makelaar bij Joep Makelaardij te Berghem
Natuurlijk, het vak is veranderd, huizen (ver)kopen en taxeren is net als ieder ander vak onderhevig aan vele veranderingen waarbij we bij voorkeur uitgaan van verbeteringen. Een belangrijke verandering was dat “de markt” het allemaal moest overnemen van de overheid en daarom moest en zou -tegen wil en dank van de makelaars in- de aloude beëdiging worden vervangen. Markten doen nu eenmaal alles efficiënter en goedkoper, althans dat was (en is) het wat dommige liberale credo toen men eerst de tarieven en toen de wettelijke beëdiging afschafte. Het argument dat het allemaal goedkoper zou worden is nogal discutabel, de vraag is dan altijd voor wie namelijk.
Tot 2001 werd een kandidaat makelaar na de vaktest (in feite was dat ballotage) en beëdiging benoemd. Vervolgens sloten we een verzekering af en konden we gaan taxeren. De meesten werden (of waren al) lid van één van de drie branche organisaties. Tegenwoordig moeten we om omzet te kunnen genereren lid zijn van een brancheorganisatie, verplicht in NRVT en/of VastgoedCert staan, voor elke inschrijving permanente educatie volgen, verplicht aanmelden bij minimaal een validatiebureau (voor taxaties) en moeten we voldoen aan de richtlijnen daarvan.
Van het liberale credo “privaat is efficiënter dan publiek” is gewoon helemaal niets waargemaakt, het verkoopargument om de beëdiging af te schaffen was een onzinnige verandering, precies zoals de makelaars in die tijd voorspeld hadden.
Je kan dus met goede argumenten concluderen dat het overbrengen van het “reguleren” van het werk van makelaars en taxateurs van publiek naar privaat gewoon is mislukt, tenminste als het argument “efficiënt” slechts leidend zou zijn.
Alles wordt beter
Een ander argument was dat het allemaal beter zou worden, gelukkig is “beter” meestal iets wat qua belang nog boven efficiënt komt te staan. Moeite doen voor iets om het beter te maken, dat hoort eigenlijk aangeboren te zijn voor de dienstverlener, dus laten we daar eens naar kijken.
Het valideren van taxaties is een geweldige ontwikkeling, niet perfect maar wel beter en behoorlijk goed. Hoe je het ook wendt of keert; in elk geval ligt er als je een taxatierapport hebt afgeleverd een redelijk* goed gedocumenteerde en gevalideerde waarde op een bepaalde peildatum vast op een manier die 25 jaar geleden technisch onmogelijk was. Ik denk dat de enige redelijke conclusie is dat het wel degelijk beter is geworden.
(*Het woord redelijk gebruik ik omdat een taxateur conform het Normblad Taxatie Financiering Woonruimte (april 2016) nou niet direct verplicht is om altijd een erg goed rapport af te leveren. Anders gezegd, er is nogal wat tolerantie bij het waarderen en daar zijn overigens goede gronden voor.)
Moeten we nu stoppen met nadenken? Je moet wat meer moeite doen maar het is toch beter geworden?
Integriteit
Ik vind dat te kort door de bocht. Taxeren is eigenlijk het “redelijk goed gedocumenteerd vaststellen van een geschatte en gevalideerde waarde op een bepaalde peildatum”. Het documenteren en valideren is mogelijk geworden door vooruitgang in de digitale techniek. Het valideren van rapporten had met gemak bij de betreffende branchevereniging gekund met af en toe een audit op je gevalideerde werk, dat zou echt niet slechter zijn geweest. Het heeft totaal niets met het hele branche, register, validatiebureau en permanente educatie circus te maken. Een essentieel woord ontbreekt namelijk nog en dat is het nogal ouderwets aandoende woord; integer!
Eigenlijk draait het natuurlijk om het “integer en redelijk goed gedocumenteerd vaststellen van een geschatte en gevalideerde waarde op een bepaalde peildatum” en zonder die integriteit kan de waarde van geleverd werk net zo goed nul zijn als een.
Waarmee ik vooral gezegd wil hebben dat de angel er niet uit is!
Nou kan je nog denken dat je door dit hele circus wel meer “vrijheid” hebt gekregen omdat liberale vrijheden in elk geval hebben gezegevierd maar daar ben ik het niet mee eens.
Om een inkomen te genereren met het (ver)kopen en taxeren van registergoederen moet ik méér. Het woord “moet” beperkt mijn vrijheden, ik heb dus minder vrijheden en niet meer.
Makelaars kunnen minder vrij makelen - door de (liberale) afschaffing van de beëdiging. Klik om te Tweeten
Over Edwin van Tilburg
Begin september is het lidmaatschap van VastgoedPro aangevraagd. Van 2001 tot en met 2007 was Ewin al lid van die brancheorganisatie die toen nog de naam LMV had. Daarna was hij nog ruim 4 jaar NVM lid. De inschrijving bij Vastgoedcert is nooit verlopen, nieuw vanaf januari dit jaar is het NRVT. Er waren geen bezwaren volgens de Verklaring Omtrent het Gedrag. De beroepsaansprakelijkheidsverzekering heeft zijn nieuwe werkgever aan laten passen. Per vandaag (30 september) is Edwin lid van VastgoedPro. Over enkele dagen ook ingeschreven bij het NWWI, aan de administratieve verplichtingen daarvoor is al voldaan.
Gastblogger
Laatste berichten van Gastblogger (toon alles)
- Gratis bestaat niet! - 6 april 2017
- Waarom Funda essentieel is en blijft voor de verkoop van een woning! - 14 maart 2017
- Wordt een huis met iDIN kopen heel normaal? - 9 maart 2017
Recente reacties