In alle commentaren over de woningmarkt vallen mij twee dingen altijd weer op. Het eerste is dat de meeste sprekers en schrijvers alle mogelijke argumenten aangrijpen om te betogen dat de woningmarkt weer aan het herstellen is.

Beleggen

Het lijkt erg op de jaarberichten van beleggingsfondsen die ik krijg. De afgelopen 10 jaar heeft beleggen alleen maar verlies opgeleverd. Elk jaar krijg ik bericht dat het komende jaar er “beleggingstechnisch” een stuk beter uit ziet dan het afgelopen jaar. In veel jaren staat er echter in een paar regels bij waarom het afgelopen jaar toch niet zo goed is uitgepakt als een jaar geleden werd gedacht.

Huizenprijs als indicator

Het tweede wat mij treft is dat vooral het dalen of het stijgen van de huizenprijzen als belangrijke indicator wordt gebruikt om de gezondheid van de woningmarkt aan te duiden. Nu weet ik best dat velen in het land liever horen dat de prijzen stijgen dan dat ze dalen. Maar vergis ik me als ik denk dat er op een gezonde markt vlot wordt gehandeld, vooral als het een markt betreft waar zich veel potentiële kopers en verkopers begeven? Er zijn veel potentiële kopers, immers veel mensen geven aan een (ander) huis te willen kopen. Dat er veel potentiële verkopers zijn behoeft geen betoog, kijk naar het toegenomen woningaanbod.

Handel of geen handel

Ook hier dringt zich een vergelijking op met andere markten. Neem weer de beurs: als er weinig gehandeld wordt, dan is de prijs wankel. Er zullen dan nieuwe signalen moeten komen die ondersteunen dat de prijs terecht is, voordat er – op die prijs – weer vlot gehandeld zal worden. Komen die signalen er niet, dan zal de prijs moeten zakken tot een niveau waarop de handel weer goed op gang komt.

Transacties

Het hanteren van de woningprijzen als maatstaf voor de gezondheid van de woningmarkt, geeft mij altijd een unheimisch gevoel. Het aantal transacties lijkt mij een veel betere maatstaf en volgens deze maatstaf kunnen we zeker nog niet spreken van herstel. Ondersteunende signalen voor de terechtheid van het huidige prijsniveau zouden moeten bestaan uit een toenemende betalingscapaciteit en betalingsbereidheid van de kopers. Die signalen heb ik de laatste tijd bepaald niet kunnen oppikken – integendeel – en dus…  zullen er helaas door een groep Nederlandse huizenbezitters nog de nodige bittere pillen moeten worden geslikt.