Of anders gezegd, hoe klantvriendelijk kan je zijn? Zo werd ik door Diederik Briedé gewezen op een column van Inga Tjapkes (programmamaakster en presentatrice bij RTV Oost) wat ging over aardige mensen. Inga is daar een van, want die gaf mij toestemming om haar column, zoals geplaatst in De Roskam, integraal over te mogen nemen. Dit is haar verhaal.
Aardige mensen
Mensen die aardig zijn voor niks, terwijl je hen met alle liefde voor bewezen diensten had willen betalen. Zo stond mijn geliefde met zijn nieuwe – doch zestien jaar oude – bolide plots stil aan de snelweg. Hij heeft zijn youngtimer nog niet eens zo lang en het ding is net nagekeken, maar nog niet compleet. Hij rijdt al weken zonder muziek en telefoon, zonder mokken, geniet elke minuut van dat donkerrode monster. Toch liet het hem in de steek. Oververhit. Op een woensdagmorgen.
Garagehouder
En daar was de garagehouder. Vlak bij de eerstvolgende afrit. In een gehucht in de Betuwe. De bolide bleef achter voor een nieuwe waterpomp en de man bracht mijn geliefde naar een huurauto tien kilometer verderop. “Tuurlijk”, zei hij, “als ik zou komen te staan…” Toen de auto klaar was, mocht de huurauto achterblijven. Die bracht de garagebaas wel even weg. Wat een service zeg.
AOW
Zo ook mijn moeder. Een AOW-tje. Je kunt er eigenlijk niet eens een auto van rijden, maar zij is onder de hoede van een garagehouder in De Lutte. Al jaren. Ze mag haar auto in termijnen afbetalen, zoals het haar uitkomt. Ondertussen repareert hij tegen zachte prijzen en zoekt goedkope en veilige oplossingen zoals all-weather-banden. Hij ziet ook wel dat haar portemonnee niet meer kan lijden. Zij brengt hem en de garagejongens altijd wat lekkers met Kerst. Een mooie fles drank, een zelfgemaakte krans.
Pas geleden werd de garagehouder ernstig ziek. Iets kwaadaardigs in zijn hoofd. Tegelijk ging mijn moeders auto kapot. De garage en de jongens waren overbelast. Er moest bovendien iets besteld worden. Ze kon wel even in de pick-up van de garage rijden. Toen ze ruim twee weken later haar auto ophaalde was de rekening nul. Nul!. Wat een vriendelijke menselijkheid. Ze kon haar oren niet geloven en de garagejongens kregen via de bakker opnieuw een bezoek.
Huis verkopen
Iets anders gaat het met de verkoop van ons huis. Een grote makelaar in Twente houdt ook kantoor in Deventer. Hoewel ik echt wel weet dat de huizenmarkt al lange tijd op zijn gat ligt, ben ik ervan overtuigd geraakt dat de makelaar, en zeker deze, niet meer is dan een verlengstuk van funda. Zeker vijftien mogelijke kopers in anderhalf jaar zijn niet ingekopt. De eerste makelaar van voornoemd kantoor wist gegadigden feilloos weg te jagen. De kantoorbaas weigerde onze handdoek in de ring op te nemen: het volle pond betalen of een second chance met een vrouwelijke makelaar van het kantoor. Ik heb haar een keer gezien. De laatste twee bezichtigingen doet de kantoorbaas zelf. De eerste kijker kwam twee keer, de tweede kijker was er tien dagen geleden.
Hoe het ging? Ik weet het niet. Geen feedback, geen telefoontje (“U kunt uw huis weer in”) en zelfs geen e-mail. Vanwaar deze desinteresse?
De makelaar
De makelaar heeft het blijkbaar niet nodig en verdient duizenden euro’s door een fotootje in zijn te dure etalage te hangen, een verkoophuis in en kwartiertje op funda te zetten en af en toe ’s een rondje door het te verkopen pand te lopen. Oh ja, dan zijn er per e-mail internetstatistieken. Automatisch gegenereerd. Volgens die cijfers kijken er dagelijks tientallen mensen naar het huis.
Boete
Ik ben er klaar mee. Dan maar een fikse boete. Is er nog een makelaar die zijn beroep eer aandoet? Ga anders eens met één van die ultra-vriendelijke garagehouders praten.
Laatste berichten van Han Tuttel (toon alles)
- Hoe technologie en automatisering de toekomst van de makelaardij gaat veranderen - 23 juni 2018
- De Call to Action wordt niet optimaal benut - 20 november 2017
- Marketing Pitches – Genomineerden Vastgoed Woningmakelaar van het Jaar 2017 - 10 november 2017
Wat garagehouders betreft wil ik jullie deze niet onthouden:
Paar maanden geleden sta ik bij mijn garage voor een beurt. Voor mij staat een dame aan de balie, die kennelijk haar autootje op Marktplaats heeft gezet. De garagehouder informeerde nl. hoe het met de verkoop ging. “Nog geen enkele reactie!” was het antwoord van de dame. De garagehouder antwoordde met “ik heb eens even gekeken, maar u vraagt 3250 voor uw auto, maar er staat een flinke hoeveelheid vergelijkbare auto’s te koop en zelfs een paar exact dezelfde voor onder de 3000 euro. Dus ja, wat zou u doen als u op zoek was naar zo’n auto…. Dan gaat u natuurlijk eerst bij die anderen kijken. Mijn advies: ga onder de 3000 euro zitten”. De dame antwoordde met de bekende woorden: “Ja, maar mijn auto…. en…: ik heb maar 1 koper nodig!”.
Ik dacht nog: bekend verhaal! Drie nullen erbij en het gaat over huizen!
Triest! Het goede nieuws is dat deze makelaar als het goed is vanzelf van de markt verdwijnt.
Vertrouwen komt te voet en gaat te paard. Dat heeft de bewuste makelaar dus niet begrepen. Jammer.
Nou, deze column kan ik heel goed plaatsen.
Het lijkt er op dat een gedeelte van de integere, welwillende en hard werkende makelaars niet mee kan komen met de veranderingen die de afgelopen jaren hebben plaats gevonden.
Misschien “ZIET” deze makelaar het gewoon niet…..
Jammer,
Een klassiek voorbeeld van een makelaar. Een standaard makelaar die geen ondernemer is. Huis op Funda en de crisis de schuld geven. Ik zou wel eens een kwartaal zonder Funda willen en zien wie er met mij overleeft. Dat zijn de echten.
Dit is het type makelaar waarvoor je niet betalen wilt. Advies: klacht indienen, kans op herstel bieden en inzichtelijk laten maken wat hij voor u doet.
Huis intrekken en dan vooral geen kosten betalen. Laat maar aantonen wat de werkelijke kosten zijn geweest.
Wij hebben geen intrekkingskosten. Als we het pand niet verkopen, dan ligt dat aan ons, of er is een andere aanwijsbare oorzaak. Verantwoordelijkheid nemen schijnt toch erg lastig te zijn…
Wel jammer dat veel makelaars nog steeds voldoen aan het beeld dat mensen van ze hebben.