Selecteer een pagina

Er wordt wel gezegd dat als je in de contreien van Bilthoven woont, je “op stand” woont. Nu ben ik natuurlijk de laatste die dat gaat ontkennen. Eigenlijk woon ik in het slechte deel. Hier de straat uit, oversteken en je zit bij de villa’s.

Neurd

Het allerbeste deel is over het spoor. Daar hebben de huizen grote smeedijzeren hekken, een oprit van minstens 100 meter en een half bos eromheen. Soms met een eigen vijver waar ze ’s winters op schaatsen. Ze noemen het B-“Neurd”. Dat is mijn volgende doel.

De mensen uit Neurd

Ze zeggen wel dat je met de huizen, de mensen krijgt. De vraag is of ik dat wil. De mensen uit “Neurd” vind ik namelijk nogal vermoeiend. Ze zijn de hele dag bezig met “erbij horen”. (waarbij, aarbei, denk ik dan) Ik moet er niet aan denken.

Heb ik wel de “goede” kleren (goed is volgens mij als ze schoon en heel zijn en een beetje leuk, en dat zit ‘m voor mij niet in de reclame op de borst/rug/mouw. Trouwens hebben ze daar vaak de neiging hun kleding te krap te kopen, vast in de hoop dat het ooit wel gaat passen).

Rijd ik in de “goede” auto (goed is volgens mij als hij rijdt, liefst zuinig en veilig is, en niet een milieuvervuilend benzine slurpend gevaarte waardoor de rest van de bestuurders het wegdek niet meer kan overzien omdat je er met een trap in moet stappen).

Lees ik de juiste kranten (ja en daar wordt het al moeilijk want er zit oud en nieuw geld in “Neurd”) en ga ik met de juiste mensen om? (dat is natuurlijk helemaal om te huilen. En wie bepaalt dat uberhaupt? Dat zeg ik…vermoeiend)

Ze praten raar

En last but not least: ze praten raar. Deftig noemen ze het zelf maar daar zet ik mijn vraagtekens bij en wel om de volgende reden. Vlak voor het spoor is het winkelcentrum. Daar gaan de dames shoppen. Ik soms ook want ik wil me natuurlijk orienteren op mijn doel. Nu was ik gister in een kledingwinkel. De dames waren daar ook. Om de een of andere reden kunnen die dames hun kleding zelf niet uitkiezen maar laten ze zich alles aanpraten door de verkoopster. Anyway, de dames bleken prijsbewust want ze zeiden tegen elkaar dat dit zo’n fijne winkel was. Ze verkochten er merken, maar gelukkig wel de betaalbare merken. Soms zit het zo mee in het leven.

Verkleinwoordjes

Om op dat praten terug te komen. Ze hadden een rokje uitgezocht, met daarbij een t-shirtje. En heb je dat blousje gezien? Trouwens hebben ze ook van die leuke accesWAAres, zo’n schattig kettinkje…
Over het avondeten werd gezegd dat ze een slaatje zouden maken, met een tomaatje en een komkommertje. Daar deden ze een biefstukje bij met een sausje en aardappeltjes. Dan gingen ze ’s avonds met een wijntje en een hapje en een kaarsje met een boekje lekker op de bank liggen lezen.
Mamamia ik dacht dat ik in Plopsaland terecht was gekomen!

Reuzenkasteel

Zou dat komen doordat hun huis zo groot is, dat ze zich heel klein gaan voelen of zo? Dat je dat gevoel krijgt alsof je in een reuzenkasteel woont met een plafond van vijf meter hoog waardoor je optisch krimpt?

Ik heb mezelf beloofd dat ik er toch wel voor ga. Ik begrijp niet dat mensen die zo ver van elkaar afwonen, zich bezighouden met het hoe en wat van de buren dus dat ga ik niet doen. Ik ga gewoon genieten van mijn kasteel met bos en laat me niet imponeren door de afmetingen.
Als je me betrapt op verkleinwoordjes dan trek je maar aan de bel. Dan maar niet deftig.

The following two tabs change content below.

Gastblogger

Artikelen in deze groep zijn geschreven door verschillende mensen die eenmalig of af en toe een bijdrage leveren aan De Scherpe Pen. Ook jij kan een gastblog insturen! Maak daarvoor gebruik van het contactformulier of stuur een email naar info (at) descherpepen puntje nl.
Google+