In juni 2002 was het zover, na jarenlang studeren en hier en daar aan de slag bij een collega opende ik de deur van mijn eigen makelaarskantoor.
Vol enthousiasme stortte ik mij op mijn bedrijf dat langzaam maar zeker groeide. Mijn partner behaalde ook zijn makelaarsdiploma en het doel was samen verder gaan.
Een klein kantoor heeft grote voordelen, je bent geen nummer, de makelaar weet meteen wie je bent en waarvoor je komt. Het contact krijgt daardoor net dat persoonlijker tintje.
Zes dagen per week werken en regelmatig ‘s avonds afspraken gaat heel lang goed. Maar een makelaar is ook maar een mens, kan ziek worden en heeft ook een privéleven. En je kunt maar op één plek tegelijk zijn.
Hier zijn oplossingen voor, ik heb al diverse geprobeerd, stagiaires, back office etc. Toch kleven daar weer nadelen aan, de optimale oplossing heb ik niet gevonden.
Wel vond ik steeds meer tools om in te zetten, dit kost geld en extra tijd maar ik wilde alles inzetten om de kansen te vergroten een koper voor ‘mijn’ huizen te vinden. Juist nu.
Mijn enorme servicegerichtheid breekt mij nu op. Met Pasen, Pinksteren, weekenden en in mijn vakanties toch werken, ineens is mijn grens bereikt. Met de huidige berichtgeving ziet het er niet naar uit dat mijn partner op redelijke termijn in het bedrijf kan stappen.
Mede door de crisis, de veranderde regelgeving op het gebied van taxaties en oplopende verplichte vaste kosten, kan ik mijn werk als makelaar/taxateur niet meer uitvoeren op de servicegerichte manier zoals ik dat wil.
Ik moet met pijn in mijn hart na ruim acht jaar mijn werkzaamheden als makelaar/taxateur en mijn bedrijf Makelaardij De Eekhoorn beëindigen.
Laatste berichten van Karin Damhuis (toon alles)
- Mag een makelaar ook eens vrij? - 2 september 2010
- Is twitter wel iets voor een makelaar? - 20 april 2010
- Koopavond, waarom eigenlijk niet? - 12 januari 2010
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de warme reakties, geweldig..
Ik ben André, Karin’s echtgenoot, als geen ander heb ik uiteraard meegemaakt met hoeveel passie Karin haar zaak heeft opgestart, eerst de studie en daarna het opstarten, veel tijd besteed aan brainstormen, bij de aankoop van onze eerste huis hebben we meegemeekt hoe een makelaar het niet moest doen.
Karin’s klantvriendelijke werkwijze werd en wordt door klanten enorm gewaardeerd, helaas gooide gezondheid, de tijd en de recessie roet in het eten…
Afsluitend van mijn kant alleen maar respect.
Lieve Karin,
Deze week kreeg ik pas mee dat je gestopt bent…..wat ontzettend jammer. Vandaag heb ik je aan de telefoon gehad en hebben we er al uitgebreid over gesproken.
Omdat ik zelf ook moest stoppen, al wat langer geleden weet ik precies wat je doormaakt, dat is niet mis.
Ik wens je heel veel sterkte en we gaan contact houden en ervaringen delen.
Je gezondheid is nu het allerbelangrijkste en gaat nu voor.
Dikke knuffel!
Evelyn
Hoi Karin,
Ik ‘ken’ je alleen via Twitter, maar als collega vind ik het moedig en verstandig om, al dan niet gedwongen door externe factoren, te besluiten om te stoppen met je werkzaamheden in de makelaardij. Als dienstverlener komt ‘de ander’ altijd op de eerste plaats, dus nu krijg je meer tijd voor jezelf.
Neem je rust en kijk over de horizon, want daarachter komt de zon altijd weer op!
Succes met wat de toekomst je brengt.
Met veel bewondering hebben we gezien hoe je je bedrijf opzette en hoe je er mee bezig was. In veel gevallen zette je de gegeven situaties naar je hand maar soms zijn daar de grenzen van bereikt en is het eveneens bewonderenswaardig als je weet wanneer je moet stoppen. We verwachten dan ook dat je met net zoveel moed de volgende stappen in je leven zet. We wensen je daarmee heel veel succes.
Luister eerst goed naar je lichaam.
En dan naar je werk,want dat blijft.En je lichaam moet maar afwachten tot hoelang die mag en kan.Heel veel sterkte met deze beslissing ik zal mijn loopje wel gaan missen.
Gr>Margje
Beste Karin,
Ik kan mij voorstellen, dat dit geen gemakkelijke periode voor je is.
Probeer nu maar wat rust te nemen en luister goed naar je lichaam en je gevoel. Dat is heel belangrijk.
Sterkte en als je er weer klaar voor bent, dan komt er vast en zeker weer iets moois op je pad.
Groeten van Hetty
Lieve Karin,
Ik schrik enorm van je bericht en weet hoe moeilijk het voor je moet zijn om zo’n beslissing te nemen.
Jij hebt de dienstverlenende instelling en echte klantgericht als geen ander in je en het is een groot gemis voor de makelaardij, als jij je vak niet meer uit kunt oefenen.
Ik wens je heel veel sterkte, wijsheid en succes, met name in deze periode.
Liefs, Jannetta
Bste Karin,
Ik heb respect voor wat je gedaan hebt. Begrijp het ook. De klant wordt terecht of niet steeds veeleisender, want ook meer gestrest door de lange looptijden. Ieder klein foutje breekt je op. Dingen overlaten aan je personeel kan, maar als daar dan weer fouten worden gemaakt waar je klanten van balen voel je het nog harder. Moeilijk.
Ik zelf ga er niet mee stoppen, maar ik heb er wel een hele grote sik van.
De enige reden om door te gaan vind ik in het feit dat ik er van overtuigd ben dat klanten me echt nodig hebben. Soms zonder dat ze het zelf weten, maar aan het eind van het traject is er altijd die voldoening. En blijken ze toch tevreden. Mensen zijn vreemde dieren.
Hopen maar op betere tijden..
Beste Karin, inderdaad geen makkelijke beslissing. ik kan het niet laten je toch nog op een bedrijf van mijn client te wijzen; http://www.woningadviseurs.nl. Dit is een concept waardoor jij als makelaar je volledig kan richten op waar je het beste in bent nml clienten begeleiden. zij verzorgen de rest. succes! Jurre
Hoi Karin,
Wat vervelend om te lezen dat je door de markt/regelgeving bent gedwongen om het vak dat je leuk vindt te moeten beëindigen. Dapper dat je dit ook communiceert en dapper/verstandig dat je kiest voor je eigen gezondheid. Succes met het hervinden van je bestemming.
Lieve Karin, wat een ontzettend moeilijke beslissing heb jij moeten nemen! Ik denk en weet dat vele collega’s zich dagelijks afvragen of ze a. het vak in de huidige markt nog leuk vinden en/of b. ze het financieel allemaal wel kunnen redden. Dat jij je besluit zo duidelijk naar buiten brengt is denk ik een steun voor alle collega’s die het moeilijk hebben; echt je bent niet de enige! Spijtig dat jij, die zo gemotiveerd bent en zo goed met je vak bezig bent, het niet redt.
Dit bewijst trouwens nogmaals dat het echt niet zo is dat de goede makelaars overblijven en de slechte het loodje moeten leggen!
Veel sterkte en “we keep in touch”!
Liefs, Ellen
Dat je geen slechte ondernemer hoeft te zijn om in de huidige tijd niet te overleven, bewijst dit maar weer eens. Als geen ander kennen we nu de kracht van de consument (en met name het consumentengedrag). Mijn economie boeken bestonden toch ook vanuit de producent. Helaas tegenwoordig heeft die het nakijken….. Sterkte!
Ook weten wanneer je moet stoppen getuigd van goed ondernemerschap! Moet een ongelooflijk lastige keuze zijn geweest. Complimenten in ieder geval voor dit dappere besluit. Wellicht is een specialisatie als aankoopmakelaar en/of taxateur een alternatief. Blijf je toch werken binnen de branche zonder de nadelen van de veeleisende en hevig concurerende verkoopmakelaardij.
Respect voor je keuze.
Ik ben helemaal beduusd door de enorme hoeveelheid aan reacties die ik vandaag via o.a. Twitter, mail en hier krijg. Hartverwarmend! Weet gewoon even niet wat te reageren… #sprakeloos
(Degene die mij een beetje kennen weten dat dit zeer ongewoon is voor mij 😉 )
Petje af, er zijn genoeg makelaars die niet durven stoppen.
Ook ik wordt soms gek van alle regels en papieren rompslomp, maar het werken en ontmoeten van allemaal verschillende mensen geeft toch veel voldoening.
Ik ben blij dat ik nog een steun en toeverlaat op kantoor heb zitten voor halve dagen, anders wist ik het niet.
Alleen is alleen, dus dan moet je alles zelf doen.
Hoop dat je je draai weer gaat vinden en ik zie / spreek je vast wel weer eens.
RESPECT!!! (met hoofdletters!)
Men vertelde mij eens: “Maar vrees niet: de oplossing is nooit verder weg dan de afstand tussen je knieen en de grond.”
Sterkte en succes!
Heb er respect voor Karin dat je dit blog op deze manier geschreven hebt!
dikke knuffel meis, zoals je het ons al eerder vertelde, zo staat het hierboven in je blog. Net zoals Jolanda al zei, respect!
Goed gezegd Esther!
Helaas is het je niet gelukt om je bedrijf voort te zetten op de manier die je wilde. Zie hier de mogelijkheden van een franchiseformule zoals RE/MAX. Wanneer ik met vakantie ga of ziek ben is er altijd een collega die mijn werk over kan nemen en het kantoor is altijd bereikbaar. Helaas is er momenteel geen RE/MAX vestiging in je omgeving, maar je weet nooit in de toekomst. Succes met je verdere carriere
Karin,
Knap dat je dit zo op papier weet te zetten en er niet voor weg loopt. Jammer dat het zo gegaan is, maar een begrijpelijk besluit. Ik wens je alle kracht en succes om iets anders te ondernemen.
Zozo, dat is een bericht dat je niet dagelijks treft. Het is al uniek te noemen dat je er zo frontaal voor uit durft te komen, waarbij je bij deze mijn respect onvoorwaardelijk krijgt. Ik wens je veel succes in de toekomst, mochten wij iets voor je kunnen betekenen, dan verneem ik dat graag!
Stoer besluit Karin!
Heel herkenbaar, tijdens mijn zomervakantie ook ‘druk’ geweest met servicegerichtheid. Koop ging uiteindelijk niet eens door. Dat is dan dubbel zo zuur, voor alle partijen.
Dit artikel bewijst echter dat je zeer transparant bent, dit zal je in de toekomst nog ver brengen. Was het niet “eerlijkheid duurt het langst”?
Tot ziens!
Dapper om dit zo te vertellen Karin. De dingen die je verteld zijn herkenbaar, geldt voor veel ondernemers denk ik. Het makelaarsvak brengt voor veel kantoren momenteel veel beperkingen met zich mee. Door de crisis en slechte markt zijn de reserves vaak niet alleen financieel maar ook mentaal op.
Ik hoop dat je je passie in een andere vorm kunt voortzetten, misschien is ook voor jou het taxeren een makkelijk in te passen en te combineren job?
Succes en sterkte!
Wow, dat hakt er toch wel even in. Een moedig besluit Karin. Je eigen toko opheffen doe je toch niet zomaar even. Sterkte en veel geluk met wat je verder gaat doen.
Servicegericht zijn in je eentje is inderdaad lastig heb ik ook gemerkt. In januari ben ik met mijn taxatiebureau begonnen (dus nog niet eens een volledige makelaarsdienstverlening). De afgelopen zomervakantie heb ik veel meer om de computers met internet heengedraaid dan ik ooit eerder deed. En idd kwam er een opdracht binnen. Gelukkig aan het eind van de vakantie, waardoor ik aan kon geven dat ik over drie dagen beschikbaar zou zijn voor het accepteren van de opdracht en het maken van een afspraak. Service, bereikbaarheid en vrije tijd is een evenwicht waar ik ook nog lang niet uit ben.
Mij is niet helemaal duidelijk wat je bedoelt met “de huidige berichtgeving” en “huidige regelgeving”. Hoe het ook zij: hopelijk komt er weer snel een nieuwe uitdaging op je pad!
Moedig van je om dit op deze manier kenbaar te maken! Helaas een afgietsel van de vele nadelen van een kopersmarkt.. Sterkte de komende tijd!