Eens in de pak-hem-beet zeven jaar is het zover. Een dip in de economie. En je kan er haast de klok mee gelijk zetten dat dan een aantal vaste punten weer besproken worden. Om er een paar op te noemen:
- aow leeftijd
- hypotheekrente aftrek
- verworven rechten
He, dat laatste, dat is interessant. Kijk – over de crisis hoef ik niets te schrijven. Dat wordt al genoeg gedaan en dan nog vaak eenzijdig ook. Goed nieuws is geen nieuws, dus alleen aan slechte gevallen wordt uitgebreid aandacht gegeven. Iedereen gaat het dan geloven dat het slecht gaat, men stopt met geld uitgeven en ziedaar: de economie stagneert. Overigens, laatst was er een verslaggever/journalist op pad met een mij bekende makelaar. En nadat de makelaar de situatie had verduidelijkt dat het op zich niet slecht gaat – was de verslaggever/journalist in ene niet meer geinteresseerd in een artikel. zucht.
Nee, dan de verworven rechten. Wat is dat nou eigenlijk, dat verworven recht. Als u het weet zie ik graag een reactie op dit artikel! Waar ik aan denk is iets zoals als dit:
Al vijf jaar lang parkeer ik mijn auto op dezelfde plek bij mijn huis. De buren hebben er sinds kort een auto bij die nu met regelmaat daar staat waar ik mijn auto al vijf jaar parkeer. Dat was toch ‘mijn plekje’? Ik heb toch het recht verworven daar te parkeren?
Dat bezittelijke van ons klopt natuurlijk van geen meter. Als er jaren lang besloten is dat je tot je 65e moet werken, dan betekent dat toch niet dat het niet gewijzigd kan worden? Natuurlijk wel! Overigens zijn er meer mensen die niet tot hun 65e werken ten opzichte van zij die dat wel doen, of zelfs langer. Meestal omdat men (vrijwillig) met de VUT gaat, een sabattical neemt of gewoon lekker gaat rentenieren en anderzijds vanwege het feit dat er haast geen bedrijf meer is die een 55-plusser nog aanneemt als werknemer.
En diegenen die nog steeds actief werken na hun 65e – dat zijn de echten! Die hebben plezier in hun werk en voeren het dan ook met bovengemiddelde inzet en kwaliteit uit. Dat zijn mensen die niet zeuren maar doen! Daar heb ik serieus respect voor.
Ach, ook deze keer zal ik het negatieve gezeur wel weer uitzitten. Ik focus me lekkker op de positievelingen. Mensen die meeveranderen met de markt en mogelijkheden aangrijpen om zaken beter te maken.
En dat zal er voor zorgen dat de crisis (herstel – de dip in de economie) weer geschiedenis wordt.
Laatste berichten van Han Tuttel (toon alles)
- Hoe technologie en automatisering de toekomst van de makelaardij gaat veranderen - 23 juni 2018
- De Call to Action wordt niet optimaal benut - 20 november 2017
- Marketing Pitches – Genomineerden Vastgoed Woningmakelaar van het Jaar 2017 - 10 november 2017
Leest lekker vlot, leuk! Ik wil wel overigens wel zeggen dat ik ook respect heb voor mensen die ondanks dat ze elke dag met het lood in hun schoenen naar hun werk gaan (en dat zijn er genoeg, geloof me. En vanwege hun leeftijd heeft ergens anders solliciteren vaak weinig zin) het toch volhouden tot hun 65e. Mensen van 65 die iets doen waar ze blij van worden en ook goed in zijn, gun ik dat ze langer kunnen doorwerken. Ook zij moeten soms weg en dat is natuurlijk ook schrijnend.
Leuke Blog! De anekdote over die journalist herken ik. Maak ik als woordvoerder van ERA wekelijks mee. Met name de Volkskrant en het NRC willen de positieve geluiden niet horen. Vreemd, van de Telegraaf verwacht je zoiets, maar niet van deze zgn kwaliteitskranten. Slecht nieuws verkoopt. Onafhankelijke journalistiek is blijkbaar jaren geleden al overleden.