Als uw huis een tijdje te koop heeft gestaan gebeurt het onvermijdelijke. De rondleiding. Iets wat door makelaars steevast een bezichtiging genoemd wordt. Waar het verschil hem nou in zit weet ik ook niet exact.
Hoe dan ook, u wordt keurig verzocht om er niet bij te zijn. Maar weet u wat uw makelaar dan doet? Daar moet u dus gewoon op vertrouwen. Sterker nog, waarschijnlijk heeft uw makelaar gewoon de huissleutel. Kan die mooi z’n werk doen terwijl u uw werk doet.
Bij alle bezichtigen die ik heb mogen ervaren tijdens de jacht naar een huis, begon die rondleiding steevast op zolder. Eerst twee trappen omhoog en dan staan uit te hijgen terwijl de ook nog hijgende makelaar vertelt dat er eigenlijk weinig te zien valt.  Dan maar weer een etage naar beneden, slaapkamers en badkamer bekijken. Net doen alsof we al die persoonlijke spullen niet zien.
bron foto: ERA Nederland
Ach, het verloop kent u verder vast wel. De bezichtiging eindigt dan in de zitkamer. En nu valt het kwartje bij mij! Nou weet ik waarom er op zolder wordt gestart met het tonen van het huis.
We mogen even op de bank zitten, om alvast de “sfeer” van het huis te kunnen proeven. Kijken of we ons er enigszins thuis voelen. Eigenlijk snap ik niet hoe dat moet. Vreemde bank, onbekende tafel en een onbegrijpelijk stukje kunst aan de muur. Dit is dus mijn huis niet. Waar moet ik naar kijken? Wat doe ik hier eigenlijk?
Na nog wat koetjes en kalfjes snel weer naar mijn eigen huis, de makelaar vriendelijk bedanken voor de rondleiding, eeeh, bezichtiging!
Laatste berichten van Han Tuttel (toon alles)
- Hoe technologie en automatisering de toekomst van de makelaardij gaat veranderen - 23 juni 2018
- De Call to Action wordt niet optimaal benut - 20 november 2017
- Marketing Pitches – Genomineerden Vastgoed Woningmakelaar van het Jaar 2017 - 10 november 2017
Dit is de woonkamer, dit is het toilet (mooie wc-bril), en dit is dan de keuken, mooie kastjes, blablabla.