Het is inmiddels alweer ruim 18 maanden geleden. De eerste stappen werden toen gezet om docent voor de NVM SOM te mogen zijn, één van de verschillende aanbieders in permanente educatie voor de NVM. Een uitgebreide kennismaking met het fenomeen Permanente Educatie volgde.
Als groentje kijk je vaak anders tegen de zaken aan, dan wanneer er wat praktijkervaring is opgedaan. Zo ook bij mij.
Van een afstandje, dus ook voor consumenten, is het fantastisch dat brancheverenigingen van makelaars verwachten, nee sterker nog, gewoon eisen, dat ze cursussen en trainingen volgen om bij te blijven met hun vak. Om beter te worden dan niet gelieerden en om een vuist van kwaliteit te kunnen maken naar de consumenten toe.
Kwaliteit staat hoog in het vaandel bij de brancheverenigingen. Ze willen graag (ver) boven de niet aangesloten makelaars staan. Er wordt veel gedaan om dat ook waar te kunnen maken. Verplichte hercertificeringscursussen en de Permanente Educatie bijvoorbeeld.
Een groot aanbod van trainingen waaruit makelaars (incl. assistent- en kandidaat makelaars) kunnen kiezen om hun eigen kennis op peil te houden. Kennis waarvan ze zelf vinden dat ze wel wat meer kunnen gebruiken.
Ideaal eigenlijk, dat je als makelaar zelf kan en mag kiezen welke cursus/training je gaat volgen om beter te worden. Een luxe uitgangspunt.
De realiteit
Die is vaak anders. Tevens is er een verschil te bespeuren naarmate het later in het kalenderjaar is. Want op basis waarvan kiest de makelaar de betreffende cursus/training?
- Onderwerp / inhoud
- Kosten
- Locatie
- Aantal te verkrijgen PE punten
Staat dit rijtje voor jou in de juiste volgorde? Waarschijnlijk niet.
Het is triest maar waar. Vraag aan de deelnemer in de cursus/training waarom ze aanwezig zijn en het allereerste wat er bijna unaniem genoemd wordt: “Voor de punten!“.
Natuurlijk, logisch, aangezien er door de branchevereniging(en) wordt opgelegd dat je minimaal 20 punten per jaar (wonen) moet behalen wil je geassocieerd blijven. Daar staat tegenover dat het aanbod aan opleidingen dusdanig groot is, daar moet toch wel wat bruikbaars en nuttigs tussen zitten?
Maar ook de kosten en de locatie spelen regelmatig een grote rol in de keuze voor de verplicht te volgen cursus. Graag zo dichtbij mogelijk en voor de laagste prijs.
Oh ja – en wel op een locatie waarvan bekend is dat de lunch er prima voor mekaar is. “Als we dan toch een dag weg zijn en er voor moeten betalen, willen we wel goed eten!”.
Jazeker, de kennis gaat door de maag.
PE punten achterhaald?
Wanneer je dit hierboven zo allemaal leest begin je haast te denken dat het systeem van PE-punten misschien wel achterhaald is. Wanneer de aanwezigen er alleen maar zitten omdat ze ‘moeten’ voor de punten, wat is het nut dan nog? Van de aanwezigen hoor ik vrijwel elke training wel een keer kritiek op het PE-punten systeem.
Alternatief
Wat zou je als alternatief kunnen bedenken? Hoe kan de branchevereniging wel voor kwaliteit en cursusaanbod zorgen, zonder het verplicht te hoeven stellen?
Wees eens eerlijk – als het niet verplicht zou zijn om de trainingen te volgen, zou jij dan gaan?
(is je antwoord ‘nee’? Laat dan een reactie achter met waarom je niet zou gaan!)
Stel dat er 1x per jaar gewoon een soort van bekwaamheidstoets is voor makelaars. Elk jaar weer opnieuw. Een toets die bestaat uit 2 delen. Vakbekwaamheid (juridische kennis, bouwkundige kennis, taxatiekennis et cetera) en het andere gedeelte over de zachte factoren (marketing, klantvriendelijkheid, communicatie – en meer van dattum).
Gewoon examen doen. Niet geslaagd? 1x een her mag. Daarna word je uitgeschreven. Recht door zee en simpel. Als makelaar kan je er zelf voor zorgen, middels het brede opleidingsaanbod, dat je de kennis in huis hebt.
Dat examen is wel nodig, want de branchevereniging wil immers kwaliteit. Wil je daar als makelaar bij horen, dan zul je moeten kunnen aantonen dat je de kwaliteit bezit.
Probleem
Vanzelfsprekend gaat dat niet werken. Alleen al om de simpele reden dat het behalen van een examen geen enkele garantie voor kwaliteit is. Net zo min als de aanwezigheid op een cursusdag voor de punten. Makelaars krijgen de punten wel, maar of dat terecht is?
Je kan de materie misschien prima reproduceren op papier (examen) of je kan aantonen dat je aanwezig was bij de training (deelnemerslijst), beiden zijn geen enkele garantie dat je ook maar iets met de aangehoorde/geleerde informatie doet.
Het maakt dan ook helemaal niet uit hoe een branchevereniging haar best doet om het kennisniveau van de aangeslotenen op een hoger niveau te krijgen. Het is allemaal nutteloos.
Herstel, het is allemaal nutteloos voor hen die niet aanwezig zijn om de inhoud, maar vanwege de locatie, de prijs, de punten of de goede lunch. Gelukkig zijn er ook makelaars die er wel zijn vanwege de inhoud, die wel voordeel wensen te behalen, die mogelijkheden zien om een stap naar voren te zetten.
Verschil
Het verschil zit hem dan ook niet in de manier waarop de branchevereniging om gaat met het op peil brengen en houden van kennis, maar het verschil zit hem in de makelaar. Het is alleen zo jammer dat juist dat verschil tussen de makelaars niet zichtbaarder is!
Heb jij suggesties om het PE-punten systeem te verbeteren of te veranderen? Schrijf een reactie en ontdek hoe collega’s er (ook) over denken.
Laatste berichten van Han Tuttel (toon alles)
- Hoe technologie en automatisering de toekomst van de makelaardij gaat veranderen - 23 juni 2018
- De Call to Action wordt niet optimaal benut - 20 november 2017
- Marketing Pitches – Genomineerden Vastgoed Woningmakelaar van het Jaar 2017 - 10 november 2017
Ik ben niet bekend met hoe onderwijs voor makelaars nu wordt gegeven, maar als tijd & afstand een probleem zijn voor drukbezette makelaars, kan e-learning misschien een oplossing zijn. Niet alle soorten onderwijs lenen zich daar voor, maar voordeel van online leermodules is dat cursisten zelf tijd/plaats kunnen kiezen om stof te bestuderen, opdrachten uit te voeren, toetsen te maken etc. Elke student kan ook zijn eigen tempo bepalen om door de stof heen te werken. De docent kan op afstand vragen beantwoorden en opdrachten nakijken. Een combinatie van zelfstudie met hulp van een online e-learning module met contactonderwijs, is vaak ook heel succesvol. Omdat je cursisten vraagt vooraf bepaalde stof te bestuderen (en online ook een basiskennis toets doet om te controleren), kun je dieper op de stof ingaan bij de bijeenkomsten zelf.
Permanente educatie is in de meeste beroepsgroepen gebruikelijk. Permanent investeren in het vergroten en up-to-date houden van je kennis en kunde draagt bij aan je succes en dus ook dat van je klanten. Dat vind ik zelf – als makelaar – heel belangrijk. Ik kies een cursus over een onderwerp dat me boeit. En als het nodig is, rijd ik daarvoor naar de andere kant van het land. Maar ik weet ook: als het niet verplicht zou zijn, zou ik er geen tijd voor vrijmaken, ook al wist ik dat het beter was.
Als docent, want dat ben ik ook, hoor ik wel de kritiek. Maar ik hoor veel vaker positieve geluiden. En ik heb besloten dat ik me daar op richt. Ik streef naar boeiende en bruikbare cursussen, met veel ruimte voor uitwisseling van kennis en ervaringen, zodat makelaars na afloop niet alleen terugkijken op een lekkere lunch, maar op een geslaagde dag waar ze iets van meenemen.
Ik ben zeker een voorstander van permanente educatie; dat vooropgesteld. Mijn enthousiasme hierover wordt echter behoorlijk getemperd doordat een aantal jaren geleden de certificering is ingevoerd. Deze certificering brengt ook een educatieverplichting met zich mee. In de praktijk komt het er nu op neer dat in veel gevallen de leerstof dubbelop gaat. En dat is ook geen wonder. In die 17 jaar dat ik makelaar ben heb ik er al 68 dagdelen opzitten. Daarnaast dus de 24 dagdelen van de certificering. Naast het onderdeel Vastgoedactualiteiten (dat zowel voor de PE als voor de hercertificering wordt aangeboden) ontkom je er niet aan dat je doublures krijgt in de oefenstof en een gebrek aan nieuwe, interessante cursussen.
Ik stel voor om te onderzoeken of het mogelijk is om op zijn minst PE punten te verstrekken op de cursussen in het kader van de hercertificering. Dit voorkomt doublures en scheelt kosten. Stel de jaarlijkse vastgoedactualiteiten verplicht en verminder de totale educatieverplichting. Ik weet zeker dat Han dan weer meer gemotiveerde makelaars in zijn ‘klas’ krijgt.
Bedankt voor je inzichten André! Volgens mij heb je het keurig verwoord. #herkenbaar
Beste Han,
Allereerst is het reeds zo dat er de keuze is voor gecertificeerden om te kiezen tussen het maken van een toets of het volgen van permanente educatie. Diegene die er voor de punten blijkbaar zitten weten waarschinlijk niet af van de mogelijkheid van toetsing of zijn onzeker om het kennis niveau daadwerkelijk te toetsen.
Zelf ben ik groot voorstander van permanente educatie op zowel commercieel als vakinhoudelijk gebied. Daarnaast is het noodzakelijk dat certificering plaats blijft vinden zoals te doen gebruikelijk in ieder zich zelf respecterende branche. Ik ben het volledig met Maarten eens dat een certificering geen garantie is van een uitstekende makelaar, wel is het een meetlat waarbij van een bepaald minimaal kennisniveau uit kan worden gegaan en dus noodzakelijk zoals Han ook aangeeft.
Wel zou er mijn inziens onderscheid kunnen worden gemaakt tussen taxateurs en makelaars waarbij er mijn inziens wel altijd een taxateur (RMT en of RTer) aanwezig zou moeten zijn op een makelaarskantoor. Dan bedoel ik niet de KRMTeis, maar meer op het niveau van de Europese richtlijnen conform NEN normen.
Uiteindelijk blijft de manier van toetsen altijd lastig en zorgt altijd voor verschil van inzicht en discussie, maar is altijd nog beter dan geen permanente educatie verplichting.
met vriendelijk groet,
Martijn Groot
Regional Director RE/MAX Nederland
en juist daarom is het zo moeilijk Martijn :).
Zolang er geen beter alternatief is voor de PE-punten zal het nog wel even zo blijven. Dat makelaars hun kennis bij dienen te blijven werken staat buiten kijf.
Dag Han,
Complimenten voor het goede stuk. Ik sluit me er helemaal bij aan.
Als ‘makelaar’ moet je tegenwoordig véél meer doen dan PE punten halen of gecertificeerd zijn.
De vraag is ook WIE er zo bezig is met PE punten en Certificering.
Ik denk namelijk dat de gemiddelde KLANT, degene die mij uitnodigd voor ee intake gesprek daar hélemaal NIET mee bezig is.
Dit is weer zo’n gedachtengang van brancheorganisatie en ‘de gecertificeerden’.
Als makelaar zul je ALLES uit de kast moeten halen om je beroep uit te kunnen oefenen én succesvol te zijn.
Je moet kunnen ‘makelen’, kunnen ‘snappen’, kunnen ‘uitleggen’, kunnen ‘verklaren’, je eigen standpunt bepalen en je eigen werkwijze inzetten. En bovenal moet je ONDERNEMER zijn én de veranderende markt snappen en uitdragen!
Makelen is al lang geen vak meer dat uitsluitend is weggelegd voor ‘gecertificeerden’.
Je zult vernieuwend, onderscheidend, anders dan anderen moeten zijn om te zorgen dat klanten je vinden, klanten tevreden over je zijn en dat klanten je ambassadeur worden. Daar draagt certificering|PE punten helaas ongeveer niets aan bij.
De enige reden dat certificering nog ‘noodzakelijk’ is, is de taxatie die je mag uitvoeren. Maar ook daar zien we grote verschillen in werkwijze, benadering en uitvoering.
Groet,
Maarten Pijnenborgh
Marketing- & Formulemanager Vrijehuizenmarkt.nl
Dank je Maarten – en ik ben het met je eens dat ‘gecertificeerd zijn’ ook geen garantie voor kwaliteit is.
Het staat wel voor verplichte educatie, waar je als consument uit zou kunnen concluderen dat er gewerkt wordt aan kennis verbreding en/of verbetering.
Maar zoals je ook al stelt – is de consument daar überhaupt mee bezig…?
“dat er gewerkt wordt aan kennis verbreding en/of verbetering?”
De consument mag dat denken maar de werkelijkheid is vaak zoals jij omschrijft!
Klanten zoeken ‘verkoopkansen’, een proactieve houding en een makelaar die ‘out of the box’ kan denken!
De eerste vraag die je zou moeten stellen: wie betaalt jullie salaris? Juist, jullie klanten!
En wie bedoel je met jullie? De trainers en opleidingsintituten of de makelaars 🙂