Van de vele nieuwe of recente technologieën is gezichtsherkenning (facial recognition) toch wel één die in het rijtje indrukwekkend staat. Je weet wel, camera’s die toezicht houden, of bij de ingang ergens staan. Op basis van een snapshot van je gezicht weten ze je te herkennen. Om er vervolgens allerlei gegevens bij te halen om een compleet plaatje te maken, afhankelijk van het nut en doel.
Nu was ik vandaag aan het kijken-kijken-niet-kopen in, jawel, downtown Almel’eau. Samen met zoon er even op uit, want zoon wil graag een TV op z’n kamer. Flink voor gespaard – en dan komt dat moment dat je er toch echt niet langer op kan wachten, of verder voor door wilt sparen.
Natuurlijk is het eenvoudiger om zoiets online uit te zoeken en te bestellen. Verplaats je alleen even in een puber, met geld dat een gat in de broekzak aan het branden is. Wat is er dan mooier om toch even in real life te gaan kijken wat je wilt gaan hebben.
Zodoende kwamen we, via wat omwegen, bij de S&F Outlet terecht. Eén van de weinige brick & mortar elektronicazaken die nog niet verdwenen is in Almel’eau. Na even wat rondgekeken te hebben kwam er zo’n ietwat opgeschoten knul naar ons, netjes en rustig vragen of we wat aan het rondkijken waren of dat hij misschien wat vragen mocht beantwoorden.
Ons antwoord daarop weet je al, we waren aan het kijken-kijken-niet-kopen. Prima hoor, zegt hij. Om vervolgens, geheel onverwacht te zeggen, “maar ken ik u niet ergens van?”.
Beetje erg foute openingszin in een bar, maar hier toch duidelijk anders bedoeld. Tja – dat leek me nogal sterk eigenlijk, dat hij me zou kennen. Hij kwam vaag wel wat bekend voor, wat verder niets hoeft te zeggen. Toen kwam het…
“Bij de IT’s op de woonboulevard, een Sony Bravia TV, toch?”.
Potverdikkeme! Dat is dus ruim 2 jaar geleden. In die tijd is de IT’s allang op de fles gegaan en is de TV dusdanig gewoon dat ik het niet meer als een recente aanschaf zie.
Toch wist deze verkoper mij te herkennen en, misschien wel even knap, wist hij ook exact wat ik bij hem gekocht had. Eerlijk is eerlijk, samen hebben we toch zeker 30 – 45 minuten doorgebracht, gedurende twee bezoeken.
Beduidend minder dan een makelaar contact heeft met een klant, daarbij ook nog eens rekening houden met het feit dat een elektronicazaak (destijds) meer klandizie heeft dan een makelaarskantoor. Om maar even een vergelijking te gaan maken.
Nu jij beste makelaar… Ken en herken jij je klanten van ruim twee jaar geleden nog? Met het bijbehorende huis wat ze aan- of verkocht hebben?
Als ik een winkel had gehad, had ik die jongeman direct een baan aangeboden!
Laatste berichten van Han Tuttel (toon alles)
- Hoe technologie en automatisering de toekomst van de makelaardij gaat veranderen - 23 juni 2018
- De Call to Action wordt niet optimaal benut - 20 november 2017
- Marketing Pitches – Genomineerden Vastgoed Woningmakelaar van het Jaar 2017 - 10 november 2017
Recente reacties