Selecteer een pagina

Vanuit je luie stoel een huis zoeken

Vroeger zette je een te koop bord in de tuin, een advertentie (al dan niet met foto) in de krant en wist iedereen wel dat die woning te koop stond.

Als iemand dan meer wilde weten van de woning dan moest hij wel de woning gaan bekijken. Liep het niet dan zette je een advertentie op woensdag in de Telegraaf hopende op een westerling want die had toch geen benul van woningprijzen bij ons in Drenthe.

Tegenwoordig gaat dat anders

De woning wordt door een woningstyliste opgepimpt, er worden foto’s gemaakt van bijna alle vertrekken, zelfs 360 graden foto’s  zodat je door de woning kunt “lopen” en wordt de woning via 15 verschillende internetsites aangeboden. Je kunt vanuit Amsterdam een woning in Drenthe bekijken en kun je via Jaap, Funda of het kadaster alvast nagaan of de prijs die gevraagd wordt reëel is.

Kortom, vanuit je luie stoel kun je grotendeels al bepalen of dit de woning is die je zoekt.

Als makelaar kan ik je dan niet wijzen op dat andere huis dat ik ook in de verkoop heb die beter bij je wensen past, op de vriendelijkheid die het dorp uitstraalt of op het bloeiende verenigingsleven wat dit dorp voor de kinderen zo bijzonder maakt (kan natuurlijk wel in de tekst maar wie leest dat nog?).

Ik vraag me wel eens af wat er gebeurt als ik maar 1 foto op internet plaats. Alleen de voorgevel, klein beetje tekst en verder niets.

Zou een wellicht geïnteresseerde die meer wil weten zich melden bij de makelaar, om meer informatie vragen, een afspraak maken en wellicht op die manier enthousiast kunnen worden?

Ik sla dan meerdere vliegen in 1 klap: ik krijg meer bezichtigingen, heb meer klantencontacten en mijn verkoper ziet dat er daadwerkelijk interesse is. Dat voelt beter dan de wekelijkse statistieken van Funda.

Misschien dat hierdoor de rol van de aankoopmakelaar belangrijker wordt. Of kan hij zijn werk dan ook vanuit zijn luie stoel doen?

 

The following two tabs change content below.

Laatste berichten van Jan Weide (toon alles)

Google+