Recent las ik het boek “The 4 hour workweek”. In het boek worden de principes van de oude en de nieuwe rijken helder uiteen gezet.
In het kort:
Oude rijken proberen in een zo kort mogelijke periode zoveel mogelijk rijkdom te vergaren, zodat, als ze met pensioen gaan, het echt grote genieten kan plaats vinden.
Nieuwe rijken
Nieuwe rijken maken dat ze op een zo prettig mogelijke manier altijd blijven voorzien in dat wat ze plezier geeft opdat ze niet hoeven te wachten op hun pensioen (als ze dat al willen hebben).
Want waarom zou je willen stoppen met dat wat je plezier geeft?
Belangrijk aspect is dat je weet waar je oprecht gelukkig van wordt. Voor de 1 is dat een villa van 2 miljoen, voor de ander is het die boterham met kaas nadat hij een klant (een mens) gelukkig heeft gemaakt.
Oude rijken
Oude rijken willen besparen als schaarste heerst, want alles wat je nu bespaart, houdt je later als meer over is de gedachte.
Nieuwe rijken investeren juist als schaarste heerst, omdat ze weten dat dat nodig is om het systeem van rijkdom te ‘voeden’.
Angst voor later
De babyboom generatie is bevlekt met de angst voor later, mede veroorzaakt door de oorlog en de schaarste die daaruit voortkwam. Die generatie is vanuit het ‘gevoel’ van schaarste gaan zorgen voor later maar wel vanuit het nu. Spaarzaam en hoge omzetten nu, is beter voor later, en meer is altijd beter. (meer zekerheid is minder angst)
Dus ook liever snelle dubbeltjes nu, dan langzame kwartjes op termijn, want snelle dubbeltjes geven meer zekerheid in het nu, voor later!
Geen angst
De nieuwe rijken hebben die angst niet, of veel minder. Die nieuwe rijken zijn wel de klanten van nu. En omdat ze die angst van schaarste niet ‘letterlijk’ kennen snappen ze de oude rijken, en hun manieren, ook niet.
Dus wat maakt dat de nieuwe rijken niet van de oude rijken willen kopen?
Wat maakt dat de Vastgoedmarkt zo schoorvoetend in nieuwe rijkdom ‘gevoelens’ wil investeren? Is het die oude angst?
Weet dat er miljoenen euro’s worden uitgegeven voor de promotie van een pakje kauwgom.
Een pakje kauwgom van € 1,50!
Wat gaan we nu doen voor een huis van €300.000 en meer?
Laatste berichten van Joep Oomen (toon alles)
- Is het de angst? - 24 maart 2011
- Snelle dubbeltjes of langzame kwartjes - 17 februari 2011
- Echte Lefballen en Dinosaurussen vind je in de makelaardij - 15 februari 2011
“Weet dat er miljoenen euro’s worden uitgegeven voor de promotie van een pakje kauwgom.
Een pakje kauwgom van € 1,50!
Wat gaan we nu doen voor een huis van €300.000 en meer?”
Appels – Peren? Miljoenen investeren ter promotie van de 300.000 + huizen? Zodat we tegen een hele lage prijs er heeeeel veel van kunnen verkopen? Daar zullen de mensen met een hypotheek van 300.000+ blij van worden!
Overigens zou ik best de kwartjes van het management van Sportlife willen opstrijken hoor 😉
Zucht, nee natuurlijk geen miljoenen!
Maar wel ‘iets’ dat in verhouding staat en de promotie ten goede komt.
Maar de sturing van ‘de mannen’ wordt me steeds duidelijker. De snelle kwartjes ?
U kunt zuchten, maar het blijft een kromme vergelijking. De productgroepen komen niet overeen. Mensen triggeren tot het kopen van fast moving consumer goods vergt een andere strategie en insteek aangezien je een eenheidsworst promoot. Ik zie niet in wat we hebben aan een dergelijke vergelijking.
Waar ik het mee eens ben is dat oud geld en nieuw geld een andere geluksbeleving kennen, maar of dat ook per definitie een andere vorm van ondernemen oplevert betwijfel ik. Ik denk dat alle makelaars/ondernemers klassiek (ook, “dino” genoemd ;)) dan wel modern, open staan voor innovatie en het investeren in tijden dat het slecht gaat. Ondernemen is op het juiste moment de juiste beslissingen nemen, mensen met geld hebben dat (kennelijk) op enig moment gedaan.
Wat bedoelt u overigens met ‘sturing van de mannen’?
Geef mij een dubbeltje/kwartje per bezichtiging 😉
😛
Dat zal er grappig uit zien, na de bezichtiging met de pet rondgaan 😀
doe mij maar snelle kwartjes 😉
Luie straatmuzikant 🙂