Gaan gemeenten huurders aanwijzen?

Leegstand. Een doorn in het oog. Van de huidige voorraad kantoorruimte van 47 miljoen m2 staat nu bijna 14% leeg.
Als gebouwen langer dan een jaar leegstaan, kan de gemeente een huurder aanwijzen, die de eigenaar moet accepteren. Daar wordt een chagrijnige eigenaar met een leegstaand pand niet vrolijker van!

Leegstandswet

De aanwijsmogelijkheid is een gevolg van de nieuwe Leegstandswet, die is bedoeld om leegstand te voorkomen en op te lossen. De wet maakt ook kraken strafbaar en geeft gemeenten enkele middelen om de leegstand op te lossen.

Simpel gezegd: als leegstand door de eigenaar niet wordt opgelost, kan de gemeente tot het aanwijzen van een huurder overgaan. De vastgoedeigenaar moet die accepteren. De nieuwe huurder kan van alles zijn; kunstenaars, buurtcentra, een bibliotheek, avondonderwijs en noem maar op. En praktisch tegen elke prijs.

Ook al vertoont de wet na de eerste maanden wat haarscheurtjes (het kraakverbod blijkt iets minder waterdicht dan gedacht), het legt wel druk bij gemeenten om actiever met leegstand om te gaan. Gesprekken met eigenaren en het bijhouden van de leegstand is een logisch gevolg.

Hoe gaat het in zijn werk?

Eigenaren van een leegstaand pand moeten dit binnen 3 maanden bij de gemeente melden. Doen ze dat niet dan riskeren ze een boete van € 7.500,-. Dat lijkt ‘peanuts’, maar dan…
Als de leegstaand is gemeld gaan eigenaar en gemeente in overleg. Leidt dat niet tot een oplossing, dan kan de gemeente overgaan tot het aanwijzen van een huurder. De eigenaar wordt dan gedwongen mee te werken!

Om gemeenten te helpen met het opstellen van ‘Leegstandsbeleid’, heeft de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) op 30 maart 2011 een Handreiking “Leegstand te lijf” gepresenteerd. Daarin staat voor gemeenten ook beschreven welke stappen ze kunnen ondernemen.

Kennis is macht!

Het is niet alleen voor gemeenten, maar ook voor de markt, goed om zich meer in deze materie te verdiepen. De belangen zijn enorm en praktische oplossingen zijn niet direct voorhanden. Eigenaren en gemeenten lijken in dit vraagstuk tot elkaar veroordeeld. De kennis die gemeenten hebben is in ieder geval ook beschikbaar gesteld voor de markt en wie weet?

Onder druk wordt alles vloeibaar!