Door de crisis en de ontstane, of eigenlijk reeds lang voortdurende, kopersmarkt kunnen kopers zich meer veroorloven dan voorheen. Zo is het ver beneden de vraagprijs bieden een vast verschijnsel geworden en krijgt de makelaar regelmatig niets te horen nadat een bezichtiging heeft plaatsgevonden. De koper is oppermachtig en heeft het voor het zeggen op de woningmarkt, dat is het gevoel wat bij de huidige kopersgroep overheerst.
Moeten wij als makelaars ons alles maar laten welgevallen teneinde de woning maar te verkopen of bestaat er nog zoiets als wederzijds respect?
Natuurlijk is het zo dat veel woningen nog ver boven de vraagprijs in de markt staan, wat niet past bij de huidige tijd. Maar er zijn ook zeker woningen die zich er niet voor lenen om ver beneden de vraagprijs verkocht te worden. De prijs is zogezegd “scherp” gesteld. Als makelaar kun je hier dan het beste zo duidelijk mogelijk over zijn naar de kijkers en eventuele kopers van zo’n woning. Een goede onderhandeling staat of valt immers met wederzijds gevoel van vertrouwen. Verkoper en koper hebben elkaar nooit ontmoet en de makelaar, zowel verkopend als aankopend, vormen de belangrijke brug in de communicatie tussen de partijen. Om uiteindelijk op een goede koopsom uit te komen is het dan ook belangrijk deze brug op een goede manier te slaan. Met een riant gat tussen de vraagprijs en de biedprijs, terwijl de woning “scherp” geprijsd is, wordt dat gat nooit gedicht.
Daarom is een aankoopmakelaar die de kopende partij deskundig adviseert in deze tijd absoluut geen overbodige luxe, zowel voor de kopende alsook voor de verkopende partij. Dus verkopende makelaars, wees niet bang en gun uw collega de aankoop van een woning die u te koop heeft. Uiteindelijk is dit voor alle partijen de beste oplossing!
Laatste berichten van Alina Bijzitter (toon alles)
- Hypotheekrente daalt, goed voor de woningmarkt! - 2 september 2010
- Is de klant in deze tijd koning of inmiddels keizer? - 13 juli 2010
Het is voor alle partijen beter mocht er een aankoopmakelaar mee komen, maar inderdaad regeert de angst om de klant kwijt te raken.
De kunst is een aankoopmakelaar die niet verkoopt, dan bestaat die angst ook niet meer.
Maar dan moet de makelaar kiezen en durft hij dat?
Ik vind dat je als verkopend makelaar altijd contact op dient te nemen met de potentiele koper. Tuurlijk is het niet netjes dat deze niets van zich laat horen, echter als jij het heft in eigen hand wilt houden, zul je zelf het initief moeten houden. Je opdrachtgever heeft daar ook recht op.
Ik hoor regelmatig mensen “klagen” dat ze de makelaar achter de broek moeten zitten om navraag te doen bij degene die het huis bezichtigd heeft.
Marco,
Je hebt helemaal gelijk en uiteraard doe ik dat ook, om mijn verkoper goed op de hoogte houden. Maar ik blijf toch ook van mening dat het niet nodig moet zijn dat je kijkers/kopers achterna belt.
Die verantwoordelijkheid, dat ze in iemand hun woning zijn geweest, iemands privé omgeving, ligt ook in zekere zin bij de kijker/koper.
Klagen heeft geen zin hierover, je moet dan het heft inderdaad in eigen hand nemen en ze wat meer achter de broek aan zitten!
Helemaal mee eens. Wordt nog veel te weinig gedaan. De angst om de klant kwijt te raken regeert.
Goed stuk Alina