Het verschil tussen Hyves, Facebook, Myspace en Twitter uitgelegd | Cherrytwist

via cherrytwist.nl

Met Fundament All Media zijn wij dag in dag uit bezig met het toepassen van de communicatie mogelijkheden van het web voor onze klanten, met name in de vastgoed- en nieuwbouwmarkt. In gesprekken met onze relaties merk ik dat er behoefte is aan een uitleg van het verschil tussen sites als Hyves en Facebook en de “nieuwe” dienst waar je steeds vaker wat over hoort: Twitter. Dus… bij deze 😉

Nog niet zo lang gelden gebruikte ik netwerksites als Facebook (ongeveer 200 miljoen leden) , Hyves (ongeveer 8 miljoen leden) en Myspace (inmiddels iets kleiner dan Facebook) regelmatig, bijvoorbeeld om foto’s van familie en vrienden te bekijken, of op de hoogte te blijven van de dingen waar ze mee bezig zijn. Sinds oktober maak ik gebruik van Twitter, en ik merk dat mijn interesse in traditionele netwerksites aanzienlijk minder groot wordt, naarmate ik Twitter meer gebruik.

Netwerksites zoals Hyves en Facebook trekken gebruikers en hun aandacht naar zich toe. Ze zijn gericht op de consumptie van media, ook al is dat door de gebruikers ge-upload. Des te meer krabbels, foto’s, berichten of liedjes er op een profiel geplaatst worden, des te langer mensen blijven hangen. Er wordt dan vaker geklikt, en dat creëert meer traffic.  Dit is de bedoeling, sites als Hyves zijn voor het grootste deel afhankelijk van advertentie-inkomsten. Door deze opzet lijken dergelijke sites erg op elkaar.

Op Facebook na is de enorme groei van dergelijke “web 2.0? netwerksites gestagneerd. De activiteit op deze sites daalt zelfs al.

Hoe komt dit? Waar gaat het naar toe?

Mooi om te zien vind ik dat de huidige ontwikkelingen van het web exemplarisch zijn voor de huidige ontwikkelingen van de economie, van businessmodellen, markt ketens, partnerships, toepassing van managementstijlen, etc etc. Hierbij wil ik wel de opmerking plaatsen dat er naar mijn mening eigenlijk niets nieuws onder de zon is, maar goed…  Je kunt toch niet vinden wat je niet kunt zien. Zo gaat dat met verschuivende paradigma’s.

Ik vind het erg boeiend om te zien hoe het gebruik van Twitter (dat volgens oprichter Evan Williams zonder businessplan is opgezet als een bijproject) de laatste tijd zo explosief groeit. Voor veel mensen is Twitter gewoon een dienst waarmee je een bericht van 140 tekens (een tweet) de wijde wereld in kan sturen, en de berichten van de mensen die je zelf interessant vindt kan ontvangen. De simpele vraag van Twitter is: “What are you doing?” Twitter werkt mede daarom op een andere manier dan oudere social networks. In tegenstelling tot profielsites wordt je relevantie niet bepaald door hoeveel vrienden je hebt, maar door waar je eigen interesses liggen en vooral door wat je te melden hebt. En in plaats van de mensen die je volgen op je profiel te houden, stuur je ze weer “naar buiten” toe. Oftewel naar de beoogde bestemming.

Overigens verwarren veel mensen (helaas) de vraag “What are you doing?” met “What are you thinking?” of “What’s your opinion?” Tip voor diegenen: Het interesseert mensen uiteindelijk niet wat je denkt. Een idee of mening zonder actie is en blijft slechts fantasie. Actie is natuurlijk de essentie van “doing”. De proof of the pudding is in the eating! Let bijvoorbeeld ‘ns op @maximeverhagen; hij gaat hier behoorlijk secuur mee om, en niet zonder resultaat. Een mening hangt samen met status, een daad met reputatie. Wij spelen hier overigens met Fundament All Media ook op in met Kamertweets.nl. De traditionele politiek wint het op een (populaire) mening cq overtuiging, maar zelden of helemaal niet op daden. Zodra je inzicht krijgt in iemands daden, schuift die mening vanzelf naar de achtergrond. Zou de politiek dan toch spoedig gaan over wat de politicus daadwerkelijk voor zijn of haar kiezer doet ipv wie de slimste of grootste mond heeft?

Zie het verschil:

Wanneer je (zelf!) iets wilt vertellen, stuur je een tweet, eventueel met een link naar buiten. Er zijn veel applicaties ontwikkeld die het gebruik vergemakkelijken. Een foto die je met je telefoon hebt gemaakt stuur je bijvoorbeeld naar Mobypicture, die in een tweet meteen een link naar de foto plaatst. Mobypicture plaatst de foto dan ook automatisch door naar mijn Hyves, Facebook, Flick, etc. Het zijn mogelijkheden als deze die Twitter een interessant en actueel medium maken. Een foto van een ramp wordt via Twitter direct gedeeld met de wereld en razendsnel verspreid, terwijl een krant de foto pas de volgende ochtend kan laten zien. Doordat miljoenen mensen over de hele wereld schrijven wat zij aan het doen zijn en wat er op dat moment(!) om hen heen gebeurt, ontstaat er een enorme bron aan actuele informatie over wat er zich afspeelt in de wereld.

De zoekmachine van Twitter speelt hier een heel belangrijke rol in. Wanneer ik iets wil weten over iets dat zich op dit moment afspeelt, en ik zoek door middel van de zoekmachine van Twitter, zie ik onmiddellijk de meest actuele informatie die er te vinden is. Daarbij vergeleken is de informatie die Google levert na een zoekopdracht vaak ernstig verouderd. Daarom maak ik ook gebruik van de Firefox plugin die resultaten uit Twitter presenteert in de Google zoekresultaten.

Content vinden op de traditionele profielensites als Hyves werkt helaas niet zo goed. Je kunt overigens wel op kentekens zoeken, maar zoeken in een blog is onmogelijk. Handig! Met Facebook is het niet beter gesteld. Logisch ook, want veel profielen zijn afgeschermd.

Traditionele profielensites als Hyves, Facebook en Myspace zijn wat betreft content en attentie inhalig. (Ook wel hebzuchtig of hebberig. Dit is, naast groei, wat overigens ook niet duurzaam is, één van de essentiële drijvers van de consumptiemaatschappij) Zij willen als spin in het web de plek zijn waar iedereen naar toe komt en daar zoveel mogelijk doet. Die spin is gelijk de bottleneck én zwakste schakel. Je kan ze vergelijken met met een groot winkelcentrum. Van winkelcentra is inmiddels algemeen bekend dat ze niet duurzaam zijn. Twitter is als gebruiksvoorwerp of applicatie juist geschikt voor efficiënte distributie van de content en attentie.

Twitter speelt in op een sterk verschuivend paradigma. Daarvan een aantal elementen tegenover elkaar gezet:

Vind je het interessant om hier dieper in te graven, dan kan ik je van harte het boek “strategie uit chaos” aanraden, geschreven door Jaap Peters en Rob Wetzels

Nobelprijs winnaar Max Planck zegt over het paradigma:
“Een nieuwe wetenschappelijke waarheid overwint niet door de tegenstanders te overtuigen en hen het licht te laten zien, maar omdat de tegenstanders tenslotte sterven en er een nieuwe generatie opgroeit die ermee vertrouwd is.”

Mag je zelf raden aan welke kant van de streep het woord “Duurzaam” staat… Mag je ook nog zelf raden waar het mis gaat in de traditionele media, de muziekindustrie en bij de makelaars en de banken en… en… en…

Ter illustratie: Het gebruik van Hyves en waar dit gebruik toe leidt, is sinds de oprichting in 2004 nauwelijks gewijzigd, terwijl het gebruik van Twitter sinds de oprichting in 2006 sterk is ontwikkeld en elke dag continu evolueert. Dit kan omdat Twitter zich wat dat betreft, in tegenstelling tot Hyves, alleen opstelt als facilitator en niet als dictator.

In de vastgoed en nieuwbouwmarkt kunnen we dezelfde vergelijking maken tussen de sites Funda.nl en Niki.nl. Funda is de traditionele huizen(zoek)site die het moet hebben van bereik op Funda.nl zelf, terwijl Niki.nl eigenlijk de Twitter is onder de huizensites. Toevalligerwijs(?) zijn Twitter en Niki beiden in 2006 gelanceerd. Allerlei partijen in de nieuwbouwmarkt maken slim gebruik van alle huizendatafeed van Niki.nl waarbij de data wordt gedistribueerd naar allerlei sites, zoals Jaap.nl, ZoekAlleHuizen, Google, de corporate site van de projectontwikkelaar (voorbeeld: Dura Vermeer zie online woningaanbod of AM), of een projectwebsite:

Funda is overigens een BV met winst(maximalisatie)doelstellingen. Niki is eigendom van Stichting Landelijke Nieuwbouw Portaal, met als doelstelling de transparantie in de nieuwbouwmarkt te vergroten.

Twitter is erg laagdrempelig; door alleen in te loggen met je gebruikersnaam en wachtwoord (er bestaat geen uitgebreid (privacygevoelig) profiel) kan je berichten sturen naar iedereen die geïnteresseerd is in wat je doet. Overigens maken veel Twitter applicaties, inmiddels zo’n 2000, gebruik van datzelfde login en password. Dat gaat via de API, wat staat voor Application Programming Interface. Kort door de bocht zorgt dit ervoor dat (web)applicaties met elkaar kunnen communiceren. Het maakt de data cq content op Twitter programmeerbaar. De mate waarin wordt bepaald door de functies van de API. In het geval van Twitter kan iedereen vrijwel alle data en functies van Twitter gratis en naar eigen inzicht gebruiken. Twitter is overigens wat betreft het privacybeleid ook een stuk laagdrempeliger en gebruikersvriendelijker, doordat de content niet op Twitter zelf staat. Hetzelfde geldt voor allerlei persoonlijke gegevens. Uiteindelijk bepaal je natuurlijk helemaal zelf wat je op Twitter zet.

Sites als Hyves en Facebook (maar ook Funda.nl) zie ik in toenemende mate achter de feiten aanlopen en rare sprongen maken. Onthutst door het succes van Twitter? Teleurgesteld door tegenvallende inkomsten? Of sowieso het spoor bijster? Bijvoorbeeld: Hyves heeft het plan gevat om het middels OpenID, dat tot nu toe vooral als (te) ingewikkeld te boek staat, mogelijk te maken je Wie Wat Waars als tweets te laten verschijnen. Niet alleen is het vanuit het oogpunt van efficiëntie zeer omslachtig om via Hyves berichten op Twitter te laten verschijnen, de mogelijkheid om dit te doen kom wat laat. Het was namelijk al maanden mogelijk om je tweets automatisch naar de Wie Wat Waar van Hyves door te laten sturen.

Facebook bood Twitter 500 miljoen dollar voor een overname, voornamelijk in aandelen. Sinds Twitter, dat overigens zelf prima gefinancierd is, dat aanbod afsloeg kelderde niet alleen de waarde van Facebook van 15 miljard via vier en naar  twee miljard, maar ontwikkelde Facebook zich ook steeds meer richting Twitter. Naast de mogelijkheid voor ontwikkelaars om applicaties te ontwikkelen voor Facebook (wat bij Twitter vanaf het begin al mogelijk was), biedt Facebook nu ook een “open news stream” aan. De news stream werkt ongeveer hetzelfde als een Twitteraccount. Als er ooit een vraag was of Facebook het zorgvuldig bewaakte gesloten-community model, waar het juist groot mee werd, los zou laten, dan is die nu wel beantwoord.

Hoe hard men ook probeert om het succes van Twitter te evenaren, of om er een graantje van mee te pikken, het zal niet lukken tenzij je er in mee gaat. Twitter zal mijns inziens alle social networks inhalen wat betreft activiteit. Het zal dé applicatie of zelfs een soort protocol worden waarmee iedereen deelt wat er actueel is. Daarmee is Twitter geen concurrent van Hyves of Facebook, maar veel meer van SMS en E-mail. De traditionele profielensites als Hyves, Facebook en Myspace, zullen een soort interactieve contactenlijsten cq rolodex cq smoelenboeken (ook wel almanak genoemd) worden, generieke opslagplaatsen van wie je kent en hebt ontmoet, met de daarbij horende content. Ook Google richt zich duidelijk steeds meer op opslag (zie Gmail, Google Docs, Maps, etc).

Dat kan natuurlijk alleen als ze het überhaupt overleven, bij uitblijven van de verwachte (noodzakelijke) inkomsten uit advertenties en het gebrek aan creativiteit tot nu toe dat zich mogelijk voort zet. De directies van dit type sites zal zich moeten realiseren dat ze het gevecht om de attentie van de gebruiker los moeten laten. Zij moeten zich bezinnen op de daadwerkelijke intrinsieke toegevoegde waarde van de site en de positie die het inneemt in de keten. Met de huidige trends in ogenschouw zullen zij zich vanuit deze positie verder ontwikkelen.

Vragen, opmerkingen, aanvullingen etc zijn van harte welkom!